Sangiovese
Wino:
Nieco przejrzysty, niepełny kolor
Charakterystyczne aromaty: wiśnia, maliny, kwiaty (irysy), pomidory
Ciało i struktura średnie (lżejsze od Cabernet Sauvignon)
Podatne na oksydację (bardziej niż np. Tempranillo)
Zarniste, przykurzone, piaskowe taniny na podniebieniu (czyć takie drobne ziarenka, bardziej z przodu niż z tyłu palety)
Roczniki mają znaczenie, bo owoce różnią się od siebie rokrocznie. Nawet na tej samej winorośli mogą być 25% większe w porównaniu z poprzednim rocznikiem.
Winogrono:
Pochodzi z Włoch
Kapryśne (poza Toskanią trudno znaleźć dobrze zbalansowane Sangiovese)
Wrażliwe na choroby (nie ma grubej skórki)
Trudne w uprawie - winogrona rok do roku mogą się bardzo różnić. Roczniki mają więc znaczenie.
Najważniejsze lokalizacje:
Chianti
Montalcino (potężniejsze wina od Chianti)
Chianti
Wysokość, na której rośnie winorośl ma duże znaczenie dla ostatecznego charakteru wina. Rada czy Gaiole (wioski centralnego Chianti), które są położone wysoko, dają wina bardziej zwiewne, powściągliwe o różanych aromatach. Odpowiednie dla wielbicieli staroświatowych, kwasowych win.
Niższe wioski położone na południe od centralnej części Chianti są bardziej rustykalne. Stąd niedaleko już do Montalcino, gdzie śródziemnomorski, gorący klimat wpływa na winorośla. Tamtejsze wina pokazują moc, surowość, aromaty pieczonych pomidorów i śródziemnomorskich przypraw.
Barberino Val d'Elsa to złoty środek pomiędzy tymi dwoma stylami.
Najlepsze Chianti są jednoszczepowe, choć można spotkać wspaniałe przykłady połączeń z Canaiolo lub Colorino. Kupaże ze szczepami międzynarodowymi powodują, że delikatne Sangiovese może zostać przykryte. Nie trudno jest innym szczepom na nie wpłynąć i je całkowicie zdominować, więc dodatek nawet kilku procent innego szczepu zmieni charakter wina.
Region Chianti jest w ciągłej ewolucji. Rozwój technik winogrodnictwa ogromnie się rozwinął przez ostatnie lata. To, a także dobra selekcja klonów prowadzi do znacznego podwyższenia jakości win z kapryśnego Sangiovese z tego regionu.
Montalcino
Wina ze szczepu Sangiovese w Montalcino są bardziej taniczne i potężniejsze od tych z Chianti.
Brunello di Montalcino DOCG
Króluje wśród czerwonych win we Włoszech
Jedno z najstarszych DOCG we Włoszech
100% z Sangiovese Grosso
"Bruno" oznacza brązowy
Tradycyjnie starzone w starych beczkach z dębu slawońskiego. Są jednak producenci, którzy korzystają z małych francuskich beczek dla dodatku waniliowych aromatów. Część wypośrodkowuje efekt starząc najpierw w barriques a potem slawońskich.
Normale - 50 miesięcy dojrzewania
Riserva - 62 miesiące dojrzewania
Brunello jest zazwyczaj pełniejsze, twardsze od Chianti i innych Sangiovese. Strukturą jednak ustępuje np. szczepowi Cabernet Sauvignon
Montalcino było sławne jeszcze przed Brunello. Moscadello di Montalcino było słynnym trunkiem regionu przez stulecia. O tym słodkim, deserowym winie wspominano już w XVI wieku!
Sangiovese Grosso, zwane również Brunello, to klon Sangiovese, które zaczęto winifikować w XIX wieku w tym regionie. Co wyjątkowe i odmienne od Chianti, wina produkowano w 100% z jednego szczepu. Sangiovese Grosso to właściwie rodzina klonów - każdy winiarz używa takiego, który był sprawdza się najlepiej na jego ziemi. Np. producent Biondi Santi Tenuta Greppo używa klonu Sangiovese Grosso BBS11 (Brunello Biondi Santi sadzonka o numerze 11). Ta roślina dała najlepsze rezultaty podczas wyboru klonów i została obsadzona nią winiarnia.
W ostatnich latach w Montalcino przybywa winnic. W latach 70. było ich ok. 30. W latach 20. XXI wieku jest ich już ok. 250.
Pomimo tego, że Montalcino to jedno wzgórze, terroir każdej z winnic jest na swój sposób wyjątkowe. Produkowane Brunello di Montalcino DOCG będą się zatem między sobą różnić. Nie ma jednego, poprawnego stylu. Każdy producent zostawia swój odcisk palca na produkcie końcowym.
Starzenie
Zdarzały się oskarżenia, że wina reserva są zbyt utlenione. Szczep Sangiovese jest wrażliwy na utlenienie, jednakże odpowiednio wyprodukowane wino z wyselekcjonowanych owoców i starzone w przystosowanych do tego warunkach powinno mieć potencjał do wieloletniego leżakowania. W pierwszych 4-6 latach w butelce wino zmienia się bardzo gwałtownie. Potem rozwój jest już bardzo powolny.
Roczniki
2014 - Był bardzo trudny - było za dużo opadów, szczególnie latem. Dużo winogron pokryło się pleśnią. Winogron było mało, producenci decydowali się deklasyfikować wina, które leżakowały czas odpowiedni by stać się Riservami. Nie spełniały jednakże standardów. Tego roku więc można zdobyć fantastyczne Rosso di Montalcino, które powstało zamiast Riservy.
Zmiana klimatu
Winiarze badają to, co dzieje się w winnicy, ponieważ zmiana klimatu wpływa na produkcję wina w tym regionie.
Parowanie:
Cheeseburger z Chianti Classico